Celestin Freinet (1896-1966), was een Franse onderwijzer die al vroeg in zijn loopbaan merkte dat het frontaal onderwijs te veraf stond van de leerlingen en tot demotivatie leidde. Vanuit de eigen praktijksituatie ontwikkelde hij een actief onderwijs, waarin niet de opgelegde kennis centraal staat, maar de leerling zelf en de aangeboren drang om de wereld te onderzoeken. Het freinetonderwijs neemt de leefwereld van het kind als uitgangspunt. Samenwerken, overleg en het bevorderen van zelfstandigheid vormen de pijlers.

Onze freinetschool behoort tot de methodescholen van het Gemeenschapsonderwijs. Wij kiezen voor een pluralistische school waar iedereen welkom is. Het kind staat centraal en wij hebben daarbij niet enkel oog voor het cognitieve, maar voor het totale kind.

Geen school is dezelfde

Dat geldt ook voor de freinetscholen. De overeenkomst zit in de uitgangspunten. Iedere school vult die in naar eigen mogelijkheden. Die zijn afhankelijk van de samenstelling van het team, de inbreng van de ouders, het gebouw en de ruimte die het bestuur en de inspectie geven. Naargelang de school kan dit dan ook tot sterk verschillende resultaten leiden.

Geen groep is dezelfde.

Dat geldt ook voor freinetgroepen. De overeenkomst zit in de technieken die gebruikt worden. Iedere leerkracht maakt op eigen wijze gebruik van deze technieken, aangepast aan de samenstelling en mogelijkheden van de groep en zijn/haar eigen mogelijkheden. Deze flexibiliteit vinden wij één van de sterkste kanten van de freinetpedagogie. Verschillen in toepassing kunnen dus groot zijn. Bij ons op school zijn er basisafspraken over de toepassing van de technieken en regelmatig overleg zorgt voor duidelijk herkenbare lijnen.

Geen jaar is hetzelfde.

De overeenkomst zit in de leerkracht met z’n 'eigen ideeën en manier van werken'. De groepen leerlingen zijn heel verschillend en die vullen de dingen dus anders in. Je kunt daarom moeilijk spreken van de organisatie van de freinetgroep.

Samen leren samenleven

Neutraliteit als uitgangspunt voor actief burgerschap.

Het PPGO! (pedagogisch project van het gemeenschapsonderwijs ) heeft tot doel kinderen en jongeren te laten ontdekken dat er geen universele waarheid is om filosofische, ideologische en godsdienstige vragen te beantwoorden. En dat we ondanks verschillende opvattingen vooral moeten leren met elkaar samen te leven.

'Samen leren samenleven' staat in het PPGO! omschreven als een kernopdracht voor iedereen.

Heel belangrijk daarbij is dat iedereen de vrijheid geniet om zelf keuzes te maken en kritisch te zijn. Die openheid veronderstelt dat kinderen de ruimte krijgen om te twijfelen, dat ze continu vragen mogen stellen en dat ze de nodige vaardigheden aanleren om kritische zin te ontwikkelen.

Het PPGO! heeft een pluralistische grondslag. Het beantwoordt aan de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en vooral de Rechten van het Kind. Het Verdrag aangaande de rechten van het kind aangenomen in New York op 20 november 1989.

Het PPGO! streeft de totale ontwikkeling van de persoon na en heeft daarbij oog voor optimale ontwikkeling van elk individueel kind.

Het pedagogisch project opteert voor een dynamisch mens- en maatschappijbeeld en beoogt de vorming van vrije mensen. In de ontwikkelingsbegeleiding van de jongeren leggen wij de klemtoon op de mens als individu en op de mens als gemeenschapswezen.

De scholen van het Gemeenschapsonderwijs zijn democratisch. Daarom willen wij in onze school een proces op gang brengen, waarbij alle belanghebbenden zich uitgenodigd en gestimuleerd voelen om betrokken te worden bij het beleid en bij de uitvoering van de beleidsbeslissingen.